ΕΛΛΑΔΑ 2025 | Kids Wallet App

ΑΡΘΡΟ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΣΤΙΑ

Ὡραῖα εἶναι ὅλα ἐτοῦτα μέ τά κίντς γουόλλετ καί τά λοιπά «ὅπλα» στά ὁποῖα καλοῦνται νά ἐκπαιδευθοῦν οἱ γονεῖς προκειμένου νά κρατήσουν τά παιδιά τους ὅσο τό δυνατόν μακρυά ἀπό τήν βία.

Τήν βία, ὅμως, τήν διδάσκουν πρίν ἀπ’ ὅλα τά ἴδια τά σόσιαλ μήντια στά ὁποῖα προσφεύγουμε γιά νά σωθοῦμε!

Δέν μπορεῖ, φυσικά, νά ἀρνηθοῦμε ὅτι οἱ προσπάθειες ἀπό πλευρᾶς κυβερνήσεως εἶναι σωστές, πάντα, ὅμως, ἐντός τῶν πλαισίων τοῦ νέου τρόπου ζωῆς ὁ ὁποῖος μᾶς ἐπιβάλλεται μέσα ἀπό τίς ὀθόνες καί τά ἀκουστικά. Οἱ ἄνθρωποι ἔπαψαν πλέον νά ἐπικοινωνοῦν ἐκ τοῦ σύνεγγυς. Δέν τούς ἀπασχολεῖ τό ἀπό κοντά. Δέν ὑπάρχει ἡ ἄμεση, ἡ ἀνθρώπινη ἐπαφή. Τό βλέπουμε ἀκόμη καί στίς παρέες τῶν νεαρῶν παιδιῶν, πού μπαίνουν τίς Κυριακές στό Μετρό. Μέ φωνές, μέ ἄγαρμπα ἀστεῖα καί, κυρίως, μέ συζητήσεις γύρω ἀπό τίς ἐφαρμογές, τά ἄπς καί ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔρχονται μέσα ἀπό τήν ἐξέλιξη τῆς Τεχνολογίας.

Φυσικά, αὐτό δέν μπορεῖ νά σταματήσει.

Ἡ Τεχνολογία ἔχει πάρει τόν δικό της δρόμο. Ὅλα εἶναι τσιπάκια, ὅλα εἶναι μικρές, κοφτές καί γρήγορες λέξεις καί φράσεις. Τό ἀδελφέ ἔγινε μπρό. Θά μοῦ πεῖτε «αὐτό σέ μάρανε»; Ὄχι, δέν θά σταθῶ μόνο στό «μπρό», ἀλλά κάποιος θά πρέπει νά μαθαίνει κάτι περισσότερο στά παιδιά.

Ἴσως νά μήν εἶναι καί τόσο σωστός ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ διδασκαλία στά σχολεῖα.

Ἴσως νά χρειάζεται κάπως πιό καθαρή στροφή πρός ἔννοιες καί συνήθειες πού ἔχουμε λησμονήσει.

Ἴσως κάποιες συλλογικές δραστηριότητες, ἴσως και ἡ προσφυγή στήν λογοτεχνία, πού τήν ἔχουμε ἐξοβελίσει.

Ἀλλά δέν εἶναι λύση τό νά ἐνδώσουμε ἀπολύτως καί νά παραδοθοῦμε ἀμαχητί στήν ἄκαρδη Τεχνολογία.

Ἴσως θά πρέπει, ἐκεῖνοι πού ἔχουν τό μαχαίρι καί τό πεπόνι νά στραφοῦν κάπως πρισσότερο πρός τήν ψυχή, πρός τόν ἐσωτερικό κόσμο, πρός τό συναίσθημα, ἔννοιες, δηλαδή, τίς ὁποῖες ἡ Τεχνολογία τῆς ὀθόνης ἔχει ἀφήσει στό περιθώριο.

Προχθές, βρέθηκα σέ μιά ἐκδήλωση σχετική μέ τήν προστασία τῶν πνευματικῶν δικαιωμάτων τῶν δημιουργῶν, στό Γκάζι. Ἦταν μιά πολύ ἐνδιαφέρουσα συζήτηση καί ἀκολούθησε μουσικό μέρος, μέ σπουδαίους καλλιτέχνες. Ἔφυγα, μέ τήν ψυχή μου ἀλλαγμένη, μέ τήν διάθεσή μου διαφορετική, καθώς τόν τελευταῖο καιρό προσφιλῆ μου πρόσωπα ἀντιμετωπίζουν προβλήματα ὑγείας καί δέν εἶμαι στά καλύτερά μου.

Ἡ μουσική εἶχε κάνει καλά τήν δουλειά της καί, γιά μεγάλο διάστημα, εἶχαν φύγει ἀπό τήν σκέψη μου οἱ βαρεῖες κουρτίνες πού τήν σκιάζουν. «Νά, μιά λύση, ἡ μουσική!» σκέφθηκα ἀμέσως. Ἴσως νά μήν εἶναι μόνο τά ντίτζιταλ καί ὅλος αὐτός ὁ ἠλεκτρονικός ὁπλισμός, ἐκεῖνα πού μποροῦν νά γεμίσουν τήν καθημερινότητα. Ἴσως εἶναι ἡ μουσική, ἴσως εἶναι οἱ τέχνες πού ἔχουν τόν τρόπο νά κάνουν τά πράγματα νά ἰσορροπήσουν.

Καλά ὅλα αὐτά πού ἀκούσαμε καί τά ὁποῖα ἐξαγγέλθηκαν μέ σοβαρότητα καί βαρύτητα. Καλά καί τά κίντς γουόλλετ καί ὅλα τά συμπαρομαρτοῦντα.

Ἀλλά τί θά γίνει μέ τήν ψυχή;

Μήπως ἔχουμε ἀφήσει ἐκτός στόχων ἐκεῖνο τό στοιχεῖο, πού ὁ σπουδαῖος θυμόσοφος Γιῶργος Ζαμπέτας ἀποκαλοῦσε «ψυχούλα»;